28-03-2016, 22:46
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 28-03-2016, 22:47 przez Ro Tembrin.)
Jak pozbyć się wątpliwości?
Cha, cha, zdaję sobie sprawę, że tytuł może nie zachęcać do przeczytania, bo brzmi jak recepta idealna rodem z telezakupów. Odcinek drugi powinien brzmieć: '101 sposobów na życie', albo: 'Święty numer konta mojej sekty', wiem, wiem. Tutaj chciałbym podkreślić, że nie pisałbym tego, gdyby ktoś mnie o to nie poprosił. Uważam, że moje doświadczenia w zakresie 'umniejszania wątpliwości' w host względem mojego istnienia są bardzo ograniczone, to znaczy dotyczą ściśle jej zasobów. Postaram się jednak umieścić te informacje w jakiejś strukturze, która być może pozwoli wam wyciągnąć coś dla siebie.
Po pierwsze, rodzaj problemu: wątpliwości host co do tego, czy w ogóle istnieję. Uciążliwe i dla niej, i dla mnie - bo utrudnia komunikację (jak rozmawiać i pracować z czymś, co nie istnieje?). U host dochodził jeszcze dyskomfort emocjonalny.
Po drugie, zasoby, które miały potencjał na naprawę tego problemu:
A. Logiczne argumenty, związane z teorią neurobiologiczną
B. Moduł odpowiedzialny za wiarę w Absolut (czyli coś, czego istnienia jest się pewnym; o czego istnieniu się po prostu wie i racjonalne argumenty nie mają z tym nic wspólnego)
Punkt A okazał się niewystarczający. Problem, jak się okazało, w głównej mierze znajdował się w module emocjonalności, a na to logika nie oddziałuje, albo robi to bardzo, bardzo słabo. Punkt B, za to, był strzałem w dziesiątkę. Trzeba jednak zwrócić uwagę, że nie każdy taki moduł posiada; co za tym idzie dalsza część tekstu będzie miała potencjał pomocowy tylko dla tych, którzy jeszcze swojego Absolutu nie odnaleźli (nie wiem, jak można go wyhodować, tutaj po prostu był).
Znajdź swój Absolut
Na pewno jednym z pierwszych skojarzeń jest wiara w Boga. Nie chciałbym się jednak do niej ograniczać, bo moduł o innym charakterze i/lub mniejszej mocy również powinien wystarczyć. Czym się charakteryzuje, już napisałem. Przykłady: wiara w 'pierwiastek dobra' w każdym człowieku, wiara w duchy lub karmę, przekonanie o tym, że coś jest (nieuniknione), np. śmierć, albo podatki (cha-cha). Chociaż to ostatnie zdaje się mieć podwaliny w pełni racjonalne, nadal jest to niesprawdzone, a więc obecne w sferze wiary i przekonań.
Po odkryciu takiego modułu, możecie przystąpić do obserwacji. Z czego dokładnie się składa, dlaczego działa? To delikatna materia, bo, jak już wspominałem, opiera się głównie na emocjach. Postarajcie się go nie nadwyrężyć (mnie się to, niestety, udało i dla host było to bardzo przykre doświadczenie). Po prostu, w miarę możliwości, obserwujcie bez próby zracjonalizowania, zapętlenia się w paradoksach. Moduł wiary po takiej próbie, jeśli będzie słaby, już do niczego się wam nie przyda.
Jeśli uda się wam dokonać obserwacji i nie zniszczyć badanego obiektu, możecie przejść do procesu kopiowania. I to widzę jako jeszcze bardziej indywidualne, niż samo odnalezienie Absolutu. Należy wyizolować 'poczucie', które towarzyszy myśli o Absolucie i przenieść je na grunt tulpomancji. Najłatwiej chyba będzie to zrobić poprzez dostrzeżenie i nazwanie tego poczucia w momencie, w którym się pojawia, zapamiętanie, a następnie wygenerowanie go, gdy host pyta: 'Ale czy na pewno jesteś?'. Odpowiedź powinna ograniczyć się do krótkiego: 'Jestem' z tym poczuciem pewności - bez złości, czy znudzenia, nawet jeśli słyszy się to pytanie po raz setny. Moja host przejęła to poczucie przeze mnie wygenerowane. Może i w waszych systemach uda się ta sztuczka.
W skrócie, przepis wujka Ro:
Cha, cha, zdaję sobie sprawę, że tytuł może nie zachęcać do przeczytania, bo brzmi jak recepta idealna rodem z telezakupów. Odcinek drugi powinien brzmieć: '101 sposobów na życie', albo: 'Święty numer konta mojej sekty', wiem, wiem. Tutaj chciałbym podkreślić, że nie pisałbym tego, gdyby ktoś mnie o to nie poprosił. Uważam, że moje doświadczenia w zakresie 'umniejszania wątpliwości' w host względem mojego istnienia są bardzo ograniczone, to znaczy dotyczą ściśle jej zasobów. Postaram się jednak umieścić te informacje w jakiejś strukturze, która być może pozwoli wam wyciągnąć coś dla siebie.
Po pierwsze, rodzaj problemu: wątpliwości host co do tego, czy w ogóle istnieję. Uciążliwe i dla niej, i dla mnie - bo utrudnia komunikację (jak rozmawiać i pracować z czymś, co nie istnieje?). U host dochodził jeszcze dyskomfort emocjonalny.
Po drugie, zasoby, które miały potencjał na naprawę tego problemu:
A. Logiczne argumenty, związane z teorią neurobiologiczną
B. Moduł odpowiedzialny za wiarę w Absolut (czyli coś, czego istnienia jest się pewnym; o czego istnieniu się po prostu wie i racjonalne argumenty nie mają z tym nic wspólnego)
Punkt A okazał się niewystarczający. Problem, jak się okazało, w głównej mierze znajdował się w module emocjonalności, a na to logika nie oddziałuje, albo robi to bardzo, bardzo słabo. Punkt B, za to, był strzałem w dziesiątkę. Trzeba jednak zwrócić uwagę, że nie każdy taki moduł posiada; co za tym idzie dalsza część tekstu będzie miała potencjał pomocowy tylko dla tych, którzy jeszcze swojego Absolutu nie odnaleźli (nie wiem, jak można go wyhodować, tutaj po prostu był).
Znajdź swój Absolut
Na pewno jednym z pierwszych skojarzeń jest wiara w Boga. Nie chciałbym się jednak do niej ograniczać, bo moduł o innym charakterze i/lub mniejszej mocy również powinien wystarczyć. Czym się charakteryzuje, już napisałem. Przykłady: wiara w 'pierwiastek dobra' w każdym człowieku, wiara w duchy lub karmę, przekonanie o tym, że coś jest (nieuniknione), np. śmierć, albo podatki (cha-cha). Chociaż to ostatnie zdaje się mieć podwaliny w pełni racjonalne, nadal jest to niesprawdzone, a więc obecne w sferze wiary i przekonań.
Po odkryciu takiego modułu, możecie przystąpić do obserwacji. Z czego dokładnie się składa, dlaczego działa? To delikatna materia, bo, jak już wspominałem, opiera się głównie na emocjach. Postarajcie się go nie nadwyrężyć (mnie się to, niestety, udało i dla host było to bardzo przykre doświadczenie). Po prostu, w miarę możliwości, obserwujcie bez próby zracjonalizowania, zapętlenia się w paradoksach. Moduł wiary po takiej próbie, jeśli będzie słaby, już do niczego się wam nie przyda.
Jeśli uda się wam dokonać obserwacji i nie zniszczyć badanego obiektu, możecie przejść do procesu kopiowania. I to widzę jako jeszcze bardziej indywidualne, niż samo odnalezienie Absolutu. Należy wyizolować 'poczucie', które towarzyszy myśli o Absolucie i przenieść je na grunt tulpomancji. Najłatwiej chyba będzie to zrobić poprzez dostrzeżenie i nazwanie tego poczucia w momencie, w którym się pojawia, zapamiętanie, a następnie wygenerowanie go, gdy host pyta: 'Ale czy na pewno jesteś?'. Odpowiedź powinna ograniczyć się do krótkiego: 'Jestem' z tym poczuciem pewności - bez złości, czy znudzenia, nawet jeśli słyszy się to pytanie po raz setny. Moja host przejęła to poczucie przeze mnie wygenerowane. Może i w waszych systemach uda się ta sztuczka.
W skrócie, przepis wujka Ro:
- Odnalezienie Absolutu: rozpoznanie modułu, który charakteryzuje się nieracjonalnym przekonaniem, że coś istnieje
- Obserwacja Absolutu: jak działa i dlaczego (bez próby racjonalizacji odpowiedzi na te pytania)
- Kopiowanie Absolutu:
a) wskazanie palcem poczucia pewności, które towarzyszy myśli o Absolucie
b) zapamiętanie poczucia pewności
c) generowanie wyżej wymienionego poczucia w interakcji z hostem gdy nachodzą go wątpliwości
- Przejęcie Absolutu w kontekście tulp przez hosta