Wiele osób, zapoznających się z tulpamancją posiada różnie rozwiniętą umiejętność wizualizacji. Osoby bardziej rozwinięte artystycznie oraz z lepszą wyobraźnią, jak również osoby z tendencją do daydreamingu zwykle umieją bardzo dobrze wizualizować. Jednakże, niektóre osoby nie radzą sobie z tym. Nie wychodzi im to dobrze, albo wcale. Celem tego poradnika jest określenie na jakim poziomie wizualizacji się znajdujesz i jak osiągnąć wyższy poziom.
Wiem, co powinienem widzieć, ale nie widzę tego.
Jeżeli doświadczasz tego poziomu wizualizacji, najprawdopodobniej problemem jest to, że próbujesz widzieć swoją Tulpę swoimi oczami lub widzieć ją pod powiekami. To nie o to chodzi. Wizualizacja prowadzona jest okiem umysłu, które jest odseparowane od strumienia danych pochodzących z oczu i dążących do mózgu. Powinieneś mniej zwracać uwagę na fizyczne oczy i zamiast tego skupić się na wewnętrznym oku. Trzeciego oka używasz stale, a zwłaszcza by utrzymywać w myślach otoczenie. Dla przykładu spójrz na to ustawienie sześcianów.
Podczas zliczania sześcianów na tym obrazie zapewne policzysz nie tylko te, które widzisz fizycznymi oczami, ale także te, które są niewidoczne i “widzisz” je w wyobraźni (w tym przypadku działa to jak mentalny wzrok rentgenowski). Na obrazie znajduje się 19 widocznych sześcianów i 12 niewidocznych.
Widzę rozmytą formę.
Na tym poziomie wizualizacji widzisz za pomocą wewnętrznego oka, ale nie udało ci się osiągnąć rozdzielczości, ostrości lub wyraźnego koloru w próbach wizualizacji. Wejście na kolejny poziom wizualizacji wymaga jedynie zwyczajnych ćwiczeń. Jednym z takich ćwiczeń, którego możesz spróbować jest lekka modyfikacja Poradnika Wizualizacji Shockk’a. To ćwiczenie wymaga zwizualizowania tablicy z wieloma kartkami i poproszenia Tulpy, by napisała liczbę na każdej ze stron zaczynając od zera i kończąc na 100. Spróbuj utrzymać wizualizację swojej Tulpy, piszącej kolejne liczby, w detalach, bez utraty skupienia. Jeżeli stracisz skupienie, zacznij od zera. Sugeruję, aby Tulpa zapisywała kolejne liczby innym kolorem, a Ty nazywaj kolory, których użyła Twoja Tulpa. Jeżeli prawidłowo nazwałeś kolor, przejdź do następnej liczby. Jeżeli błędnie, zacznij od samego początku. Cel tego jest taki, żeby sprawdzić, jak dokładnie wizualizujesz kolory.
Widzę rozmyty zlepek barw.
Na tym poziomie masz już punkt podparcia, ale Twoja wizualizacja nadal jest zamglona jak sen, którego nie pamiętasz zbyt dobrze. Aby pójść dalej musisz skupić się na kilku różnych rzeczach. Ogólnie, musisz zacząć ćwiczyć wizualizację z pewną ilością szczegółów. Zacznij od przeskanowania Twojej Tulpy od stóp do głów, co jakiś czas przybliżając obraz, aby zobaczyć szczegóły, jakby Twoja Tulpa była oglądana w Google Maps. Dodatkowo, powinieneś rozwinąć swoją umiejętność widzenia aktualnej pozy i formy swojej Tulpy. Rozmazany obraz wskazuje na niedokładność w wizualizacji, a zamiana niedokładności w konkrety pomoże zmniejszyć rozmycie wraz z upływem czasu. Aby ćwiczyć tą umiejętność pograj w gry logiczne, bazujące na kształtach, jak np. Tetris. Graj godzinę lub więcej dziennie. W końcu Twój mózg stanie się bardzo dobry w zapamiętywaniu dokładnego układu kształtów na polu gry, co wpłynie dobrze na zmniejszenie rozmywania się wizualizacji.
Widzę formę, ale nie pomniejsze detale.
Na tym poziomie jesteś w stanie nałożyć swoją Tulpę, jeżeli byś chciał, ale aby stworzyć bardzo realistyczny hologram musisz jeszcze dopracować swoje umiejętności. Do jednego z ćwiczeń może nam pomóc Google Maps. Zacznij w jakiejkolwiek lokalizacji, oglądając zdjęcia satelitarne, ale oddal widok tak, abyś nie mógł odróżnić poszczególnych budynków. Poświeć trochę czasu, zapamiętując szczegóły. Kiedy będziesz już mógł dobrze widzieć ten obraz w swojej głowie, przybliż mapę i obejrzyj mniejsze części obrazu oraz szczegóły, których nie mogłeś zobaczyć wcześniej. Dodaj te szczegóły do swojej wizualizacji mapy. Jeżeli to zrobisz, pracuj dalej z kolejnymi częściami mapy. Kontynuuj to zapamiętywanie szczegółów jak bardzo dokładnie i jak długo chcesz. Celem jest możliwość zobaczenia mentalnie zrekonstruowanej mapy oraz przybliżanie i oddalanie jej. Jeżeli będziesz w tym dobry, Twój umsył powinien być zdolny do wizualizowania małych detali w większych obrazach. Dodatkowo musisz spędzić trochę czasu nad zaznajomieniem się z mniejszymi detalami Tulpy, dokładnie jak to zrobiłeś z mapą.
Widzę detale, ale walczę z widzeniem całego obrazu.
To częsty problem, kiedy widzisz detale swojej Tulpy, ale próba zobaczenia całej formy jest bardzo trudna i zwykle wygląda bardziej jak kolaż złożony z detali, niż poskładane ciało. Najprostszym rozwiązaniem tego problemu jest ćwiczenie wizualizacji swojej Tulpy z różnych odległości. Wyobrażaj sobie swoją Tulpę bardzo daleko od siebie, gdzie wygląda ona jak jedno ciało zamiast pofragmentowanych detali. Poproś ją, aby szła w Twoją stronę, kiedy Ty będziesz walczył z widzeniem jej, jako całość. Na tym poziomie jesteś u progu całkowitej wizualizacji. Aby przekroczyć ten próg, musisz po prostu spędzić trochę czasu na wizualizacji Twojej Tulpy od stóp do głów z dystansu, na którym “efekt kolażu” jest mały. To proste ćwiczenie jest najprostszym sposobem, jaki znam, do rozwiązania tego problemu.
Widzę formę, ale wydaje się być ciemna/przeźroczysta.
Jesteś już prawie profesjonalistą, a ostatnim krokiem jest usunięcie bariery, która sprawia, że Twoja wizualizacja jest przyciemniona lub przeźroczysta. Przekroczenie tego poziomu da Ci pełne przygotowanie do nakładania. Zwyczajna wizualizacja może z czasem rozwiązać ten problem. Można go rozwiązać także medytacją i uświadomieniem sobie, jak postrzegasz obrazy. Twoje fizyczne oczy wysyłają dane do Twojego mózgu, a ten tworzy z nich obraz. Po krótce, widzisz mózgiem, a niekoniecznie oczami. Wizualizacja jest podobna do zwykłego widzenia tym, że tak samo jest interpretowana przez mózg. Musisz przekonać samego siebie, że nie ma żadnej różnicy między tym, co widzisz oczami, a tym, co możesz zwizualizować, ponieważ i tak na końcu rezultat jest konstruowany przez mózg. Twój mentalny obraz świata jest w pełni zależny od Twojej świadomej woli. Każdy fizyczny obiekt, który możesz zobaczyć został skonstruowany w Twoim umyśle tylko dlatego, że Twoje oczy zareagowały na wiązkę fal elektromagnetycznych odbitych od tego obiektu, a Twój mózg zdecydował o przetłumaczeniu danych z oczu na kolor i kształt. Każdy mentalny obiekt jest konstruowany tak samo, z tym że proces ten nie jest zgodny z prawami fizyki. Twój mózg umie przetłumaczyć Twoje wyobrażenia na kolory i kształty w taki sam sposób. Jeśli będziesz medytował przez chwilę nad tym prawdopodobnie także Ty uwierzysz, jak bardzo subiektywna jest rzeczywistość. I jak już to zrobisz, Twoja umiejętność wizualizacji osiągnie poziom realizmu, na który tak pracowaliśmy.
Widzę całkowity obraz formy.
Gratulacje. Umiesz świetnie wizualizować i jesteś w pełni przygotowany do nakładania. Jeżeli jeszcze tego nie zrobiłeś, spróbuj wizualizować z otwartymi oczami i porównaj jakość z wizualizacją przy zamkniętych powiekach. Ćwiczenia dla wizualizacji przy otwartych oczach są takie same, jak te dla zamkniętych oczu.
Jeżeli jesteś w stanie osiągnąć określone właściwości wizualizacji, ale zwykle są one widoczne tylko na moment lub są przebłyskiem, po którym wizualizacja sprowadza się do gorszej jakości powienineś spróbować ćwiczyć wizualizację od poziomu, do którego wizualizacja powraca przy takich przebłyskach.
Tłumaczenie: BP_
Źródło: [Visualization] JDBar’s Guide to Visualization